Od 22 listopada 2013 roku, już od ponad dwóch miesięcy, Ukraińcy walczą o swoje prawo do życia w wolnym i demokratycznym kraju. W dzień i w nocy stoją na mrozie, aby doprowadzić do końca przemiany demokratyczne, rozpoczęte w 2004 roku podczas pomarańczowej rewolucji.
Ukraińskie państwo liczy sobie zaledwie 22 lata. Jego niepodległość powstała na gruzach Związku Radzieckiego. W ciągu tych lat Ukraińcy wydobyli własną historię i kulturę z okresu zapomnienia w czasach sowieckich i po raz pierwszy od setek lat starają się budować własne państwo. Brak historycznego doświadczenia budowania własnej państwowości, zniszczona przez system socjalistyczny gospodarka obszaru postradzieckiego, izolacja wizowa oraz pozostawienie przy władzy radzieckich funkcjonariuszy doprowadziły do kryminalizacji gospodarki i wzbogacenia się kosztem państwa garstki oligarchów. Ukraińscy oligarchowie należą obecnie do najbogatszych na świecie, podczas gdy ukraińscy emeryci – do najbiedniejszych. Polityka kontrolowana przez biznes oligarchiczny utrudnia rozwój klasy średniej. Ukraińskim przedsiębiorcom trudno jest od razu stać się konkurencyjnymi na rynku międzynarodowym, tym niemniej próbują to robić.
Kiedy Ukraina zniosła wizy dla obywateli krajów europejskich i Ameryki Północnej, wydawało się, że świat zrobi to samo dla Ukraińców. Ale tak się nie stało. Politycy ukrainscy nie potrafili dojść do porozumienia ani w sprawie zniesienia wiz dla Ukraińców, ani w sprawie stowarzyszenia Ukrainy z Unią Europejską, z którą Ukraińcy podzielają wspólne wartości demokratyczne. Zamiast tego znaleźliśmy się w objęciach wschodniego sąsiada – niedemokratycznej Rosji z jej ofertą Unii Celnej, nieprzepracowaną radziecką przeszłością oraz ekonomiczną presją i szantażem wobec Ukrainy.
Z kolei 16 stycznia grupa ukraińskich parlamentarzystów w bezprawny sposób przegłosowała szereg ustaw, które poważnie naruszają wolność zgromadzeń obywateli Ukrainy. Prawnicy i obrońcy praw człowieka na całym świecie zwracają uwagę, że owe ustawy naruszają wiele norm konstytucyjnych i proceduralnych. Wszystko to, razem z szykanowaniem, absurdalnymi wyrokami sądowymi oraz prześladowaniem dziennikarzy i aktywistów EuroMajdanów, wywołało nową falę oburzenia w społeczeństwie. 19 stycznia 2014 roku Ukraińcy, oburzeni wyżej wymienionymi ustawami, działaniami władzy oraz niewłaściwą oceną sytuacji ze strony liderów opozycji, otoczyli rządową dzielnicę miasta. Rozpoczęła się konfrontacja między demonstrantami a policją, wykonującą rozkazy obecnej administracji Wiktora Janukowycza. Ta konfrontacja już doprowadziła i nadal prowadzi do zwiększenia liczby ofiar. Wydarzenia w Kijowie i w Ukrainie można obserwować na żywo w internecie oraz śledzić na Twitterze: @sitemaidan oraz @sitеmaidan_eng Obecnie Ukraińcy kontynuują tworzenie na całym świecie EuroMajdanów – ośrodków władzy obywatelskiej odpowiadającej zasadom demokratycznym. Przykładem takiej konsolidacji jest Ogólnoukraiński Kongres Euromajdanów w Charkowie, który mimo ataków władzy, zatwierdził rezolucję uznającą prawa człowieka za podstawę dla rozwoju społeczeństwa ukraińskiego. Naszym celem jest przede wszystkim wspieranie narodu ukraińskiego oraz społeczeństwa obywatelskiego w jego pragnieniu samodzielnego decydowania o losie własnego kraju.
Liczymy na solidarność europejskiej i światowej wspólnoty z Ukraińcami!
Przedstawiciele światowej sieci EuroMajdanów
http://euromaidansnetwork.wordpress.com/