100 dni inwazji na dużą skalę i 100 dni ataku wojsk moskowickich na Charków. Tradycyjnie jest to pewien rubikon, który ilustruje pewne cechy okresu po zmianie przywódców lub pewnych nowych okoliczności. Podsumowując, moskowici nie mogli zdobyć Charkowa w 100 dni, choć nie zrezygnowali z tego pomysłu. Dzięki ukraińskim siłom obronnym ostrzał Charkowa jest teraz izolowany i ogranicza się do ostrzału północnych obrzeży miasta oraz uderzeń rakietowych w miasto i przedmieścia.
Ostrzał był, ale odosobniony. Przyleciało na północne przedmieścia – Północna Sałtówka, niedaleko Piatychatek. Nocą ponownie pojawiła się jedna ze stref przemysłowych na południu miasta – spłonął kolejny magazyn. Około północy była seria przylotów, ale nie mam o tym żadnych informacji. Generalnie, kiedy przyloty stają się sporadyczne, trudniej jest uzyskać informacje o ich konkretnych miejscach. Cieszę się z tego, chociażby dlatego, że miejsca ciosów nie są publikowane i nie są obiektami hajpu. Obecność konkretyky znajduje się nan drugim planie.67it
Dużo ostrzałów na przedmieściach. Ruskie i Czerkaskie Tyszki, Cyrkuny (tu spłonęły zwykłe magazyny), Ruska Łozowa, Pytomnik, Dementiówka, Prudianka i Słatyne, Bezruky (po ostatnich trzech bił nawet uderzeniowa wersja Mi-8). W wyniku ostrzału Złoczowa oddział terapeutyczny szpitala został całkowicie zniszczony, a inne budynki szpitala zostały uszkodzone.
Walki trwają na północy i południowym wschodzie Charkowa. Burmistrz Derhaczów po raz kolejny (bez oficjalnego zawiadomienia Sztabu Generalnego i Charkowskiej OWA) ogłasza o walkach o wyzwolenie wsi Cupiwka i Wełyki Prochody. Kanał telegramu Wertical, który jest przybliżony do Kancelarii Prezydenta, zapowiadał wyzwolenie wsi Wesołe i Małe Wesołe. Co ciekawe, budowa Sztabu Generalnego obejmuje ostrzał terenów wsi Głębokie, która jest nawet na północ od Lipców.Mało co jest zrozumiałe (bez oficjalnej zapowiedzi), ale wszystko jest bardzo ciekawe. Na północny wschód od Charkowa są ostrzały – głównie Kutuzówka, Stary Sałtów i Pieczynigi. Poleciało również w obiekt infrastruktury transportowej (most ??) w pobliżu wsi Mochnacz gminy Zmiiw.
Фото: Сергій Петров, CC BY-SA 4.0
W Charkowie są dwie najważniejsze wiadomości. Pierwsza. Pomimo oświadczenia burmistrza Terechowa, że rachunki za media zostaną anulowane do końca wojny (stan wojenny), zostaną one zwrócone 1 czerwca. Wszystkie. Media są w trudnej sytuacji, nie ma pieniędzy. Dopiero tutaj pojawia się pytanie, którego władze nie rozwiązują: jeśli dom jest zniszczony lub poważnie uszkodzony, a w rzeczywistości tych usług nie ma, to za co zapłacić – „za powietrze”? Widać, że skoro gospodarka stopniowo zaczyna działać, trzeba płacić za media, ale dla osób, które straciły domy lub wyjechały z miasta i nie korzystają z usług, kwestia usług kompozytowych w ogóle nie jest rozwiązana. Innymi słowy, z jednej strony wzywamy do rozwiązania kwestii powrotów w zależności od sytuacji bezpieczeństwa, az drugiej strony zmuszamy ludzi do powrotu do zrujnowanych domów, bo płacenie tylko za nieotrzymane usługi najwyraźniej nie jest prawdą. Krótko mówiąc, wszystko odbywa się w jednym miejscu. W rezultacie ucierpią mieszkańcy Charkowa.
Drugą najważniejszą wiadomością jest Megabank, przez który przeszła lwia część opłat za media w Charkowie, który NBU ogłosił niewypłacalność, wprowadził tymczasową administrację i musi zostać zlikwidowany. Chciałbym zauważyć, że bank należy do Wiktora Subotina, dyrektora generalnego Turboatomu, który aktywnie wspierał Zełenskiego w wyborach. Problemy banku zaczęły się w zeszłym roku. Krótko mówiąc, udzielanie pożyczek tylko podmiotom powiązanym, problem oceny ryzyka kredytowego, dużo aktywów zagrożonych itp. Już w maju bank zaczął znacząco opóźniać płatności i wypłaty środków z kont swoich klientów, przez co NBU otrzymywało wiele skarg. A teraz – taka jest decyzja NBU. Bank od dawna jest reklamowany przez władze miasta, wiele charkowskich struktur (m.in. przedsiębiorstwa użyteczności publicznej i Ukrenergomaszyny) ma tam rachunki i obecnie są one faktycznie zamrożone. Właściciel banku Subotin nazywa to farsą i wzywa prezydenta i deputowanych ludowych do interwencji i ratowania banku, ponieważ jest to cios dla gospodarki Ukrainy. Wydaje się, że jest to ożywienie gospodarki Charkowa, które przewidział burmistrz Charkowa Terechow.
Według władz regionalnych ponad 5000 budynków w regionie zostało uszkodzonych i zniszczonych (od wybitych okien do całkowitego zniszczenia), w szczególności w Charkowie 30% budynków mieszkalnych ma takie uszkodzenia. W tym samym czasie uszkodzeniu uległy 154 zabytki architektury, a dwa zostały doszczętnie zniszczone – budynek dworski – Muzeum Hryhorija Skoworody w Skoworodyniwce i budynek Charkowskiej Obwodowej Administracji Państwowej. Ten ostatni nie podlega zwrotowi. Z punktu widzenia budynku jako pomnika to strata, bo nie jest to najgorszy przykład stalinowskiego stylu ampir. Ale z punktu widzenia estetyki i ogólnego wyglądu konstruktywistycznego Placu Wolności to jakaś bzdura. Ale są też złe wieści – nasz rząd wraz z nowoczesnymi projektantami, którzy nazywają siebie „architektami”, postawią w zamian kolejną dekorację szklanego strachu na wróble.
Uniwersytet Karazina tworzy oddziały w krajach europejskich, aby przyciągnąć absolwentów szkół, którzy wyjechali do tych krajów z powodu inwazji na dużą skalę. W szczególności taki oddział został już otwarty w Monachium z kształceniem stacjonarnym i zdalnym. A ostatni dzwonek online odbył się w szkołach w Charkowie.
We wsi Wiłchówka, wyzwolonej 2 miesiące temu, przywrócono w pełni dostawy gazu. Tak naprawdę kwestia przywrócenia dostaw gazu, prądu i wody zależy od wielu czynników, a przede wszystkim od bezpieczeństwa.
Dowódca jednego z moskowickich oddziałów BTG Jewgienij Żelenow, zastępca dowódcy 25. Oddzielnej Brygady Strzelców Zmotoryzowanych 6. Wszechwojskowej Armii moskowii, został zaocznie poinformowany o podejrzeniu, że 24 lutego kazał zastrzelić samochody ludności cywilnej uciekającej w pobliżu Charkowa, Charkowskiej Drogi Rejonowej i drogi do Lipców.
Na południowym wschodzie obwodu charkowskiego trwają walki – nasze wojsko powstrzymuje ataki moskowitów, które zintensyfikowały działania ofensywne na kierunkach słowiańskich i barwinkowskich. Nadal trwa ostrzał wiosek frontowych i Barwinkowego.
Sytuacja na terytoriach okupowanych jest trudna – reżim policji okupacyjnej nadal się nasila. We wsi Borowa, gdzie do tej pory kierował moskowicki dowódca wojskowy, powołano innego „urzędnika” okupacyjnej administracji, który pochodził z moskowii, ale jego stanowisko jest nadal niejasne – albo „szef”, albo „przewodniczący”.
Wierzymy w Siły Zbrojne! Wspierajmy wolontariuszy, lekarzy, ratowników, a także siebie nawzajem w tym trudnym psychologicznie okresie. Wierzymy w siebie i wierzymy w Ukrainę!
Jeden z domów w PółnocnejSałtówce Zdjęcie: Serhij Petrow, CC BY-SA 4.0.
